Katharine Hepburn, in haar eigen woorden:
"Eens, toen ik een tiener was, stonden mijn vader en ik in de rij om kaartjes voor het circus te kopen. Uiteindelijk stond er nog maar één gezin tussen ons en de kassa. Dat gezin heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt.
Er waren acht kinderen, allemaal jonger dan twaalf. Aan hun kleding zag je dat ze niet veel geld hadden, maar hun kleren waren schoon, héél schoon. De kinderen gedroegen zich goed en stonden twee aan twee achter hun ouders, hand in hand.
Ze waren zo enthousiast over de clowns, de dieren en alle acts die ze die avond zouden zien. Aan hun enthousiasme kon je zien dat ze nog nooit eerder in een circus waren geweest. Het zou een hoogtepunt in hun leven worden."
De vader en moeder stonden trots vooraan in hun groepje. De moeder hield de hand van haar man vast en keek hem aan alsof ze wilde zeggen: 'Jij bent mijn ridder op het witte paard.' Hij glimlachte en genoot ervan zijn gezin zo gelukkig te zien.
De kaartjesverkoopster vroeg hoeveel kaartjes hij wilde, en hij antwoordde trots: 'Ik wil acht kinderkaartjes en twee kaartjes voor volwassenen.' Toen kondigde ze de prijs aan.
De vrouw liet de hand van haar man los, liet haar hoofd zakken en de lip van de man begon te trillen. Hij boog zich naar haar toe en vroeg: 'Hoeveel zei je?'
De kaartjesverkoper herhaalde de prijs.
Hij had niet genoeg geld. Hoe moest hij zich omdraaien en zijn acht kinderen vertellen dat hij het zich niet kon veroorloven om met ze naar het circus te gaan?
Toen mijn vader zag wat er gebeurde, greep hij in zijn zak, haalde er een biljet van 20 dollar uit en liet het op de grond vallen. We waren absoluut niet rijk. Mijn vader bukte zich, raapte het biljet van 20 dollar op, tikte de man op zijn schouder en zei: 'Neem me niet kwalijk, meneer, dit is uit uw zak gevallen.'
De man begreep wat er gebeurde. Hij kreeg geen liefdadigheid, maar hij aanvaardde de hulp dankbaar in zijn wanhopige, hartverscheurende en gênante situatie. Hij keek mijn vader recht in de ogen, nam mijn vaders hand in beide handen, kneep in het biljet en antwoordde, met trillende lippen en een traan die over zijn wang rolde: 'Dank u wel, meneer. Dit betekent echt heel veel voor mij en mijn familie.'
Mijn vader en ik gingen terug naar de auto en reden naar huis. De 20 dollar die mijn vader weggaf, hadden we voor onze eigen kaartjes willen gebruiken.
Hoewel we die avond het circus niet zagen, voelden we een vreugde in ons die veel groter was dan het circus zelf.
Die dag leerde ik de ware waarde van geven. De Gever is groter dan de Ontvanger.
Als je groots wilt zijn, groter dan het leven zelf, leer dan te geven. Liefde heeft niets te maken met wat je verwacht te krijgen, alleen met wat je verwacht te geven .
Het belang van geven en anderen zegenen kan niet genoeg worden benadrukt, want geven brengt altijd vreugde met zich mee. Leer iemand gelukkig te maken door te geven.
Katharine Hepburn
We'll send you a nice letter once per week. No spam.
