We bedoelen het vaak goed.
Hulp aan Oekraรฏne.
Liefdadigheid voor de wereld.
Maar in de praktijk? Wordt dat al snelโฆ ๐๐ถ๐ด ๐๐๐๐ถ๐ป๐ฒ๐๐.
Neem de recente ophef:
Voedselpakketten, bestemd voor Oekraรฏners in nood, doken ineens opโฆ
In winkels in Gambia.
Niet in Charkov. Niet in Mykolajiv.
Nee schat, in Banjul, bij de kassa van Omarโs Minimarket.
Klinkt bizar?
Helaas niet uniek.
Ook een Duitser besloot de proef op de som te nemen.
Hij stopte een AirTag in een paar sneakers die hij aan het Rode Kruis doneerde.
Drie keer raden waar die schoenen eindigden?
Niet bij een vluchtelingencentrum.
Niet in een rampgebied.
๐ช๐ฒ๐น ๐ถ๐ป ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐๐ฒ๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ต๐ฎ๐ป๐ฑ๐ ๐๐ถ๐ป๐ธ๐ฒ๐น ๐ถ๐ป ๐๐ผ๐๐ป๐ถรซ.
Keurig doorverkocht.
Liefdadigheid? Of gewoon slimme handel?
๐๐ป ๐ฑ๐ฎ๐ ๐ถ๐ ๐ฝ๐ฟ๐ฒ๐ฐ๐ถ๐ฒ๐ ๐ต๐ฒ๐ ๐ฝ๐ฟ๐ผ๐ฏ๐น๐ฒ๐ฒ๐บ.
Zolang je niet kunt volgen waar spullen of geld naartoe gaanโฆ
Blijven dit soort schimmige praktijken de norm.
Liefdadigheid is een industrie geworden.
Eรฉn waar sentiment wordt verkocht en niemand รฉcht zicht heeft op de uitkomst.
Daarom moet dit anders.
Daarom hebben we technologie nodig die geldstromen en goederen zichtbaar maakt.
Zodat je wรฉl weet of jouw donatie terechtkomt waar het hoort.
๐๐ผ๐ฟ๐ฒ ๐ฏ๐น๐ผ๐ฐ๐ธ๐ฐ๐ต๐ฎ๐ถ๐ป biedt precies dat:
Open, controleerbaar, onafhankelijk.
Niet om alles plat te reguleren.
Maar om simpelweg te kunnen zien wat er gebeurt.
Met belastinggeld. Met donaties. Met macht.
Ik ben niet pro Poetin.
Ik ben niet tegen hulp.
๐๐ธ ๐ฏ๐ฒ๐ป ๐ฝ๐ฟ๐ผ ๐ฟ๐ฒ๐ฎ๐น๐ถ๐๐ฒ๐ถ๐.
๐๐ป ๐ฝ๐ฟ๐ผ ๐๐ฟ๐ฎ๐ป๐๐ฝ๐ฎ๐ฟ๐ฎ๐ป๐๐ถ๐ฒ.
En jij?
